برنامه آموزشی فعلی دوره کارشناسی مهندسی نرم افزار در آبان 1377 از سوی شورای عالی برنامه ریزی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری به تصویب رسید. اکنون بیش از یک دهه تصویب این برنامه آموزشی و ورود فارغ التحصیلان آن به صنعت نرم افزار ایران می گذرد؛ از طرفی شاهد سریعترین میزان رشد علم و فناوری در حوزه نرم افزار نیز هستیم. این مقاله برآنست که دریابد این برنامه آموزشی تا چه اندازه نیازمندیهای فعلی و آینده این صنعت را هدف قرار داده است. برای رسیدن به این مهم، نیازهای مدیران صنعت نرم افزار را در سه حوزه فنی، غیرفنی و نیازهای آینده صنعت جویا شده و این نیازها را با دانش و توانایی های تازه فارغ التحصیلان دوره کارشناسی این رشته مقایسه نموده که مشخص گردیده عموما با هم سازگار نیستند. در پایان نیز پیشنهاداتی بر اساس نیازهای مشخص شده ارائه گردید.